انواع ایمپلنت های دندانی و روش های  جراحی

انواع مختلفی از ایمپلنت های دندانی موجود است که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای متمایز خود را دارند. برای هدف بحث، ما بر روی انواعی تمرکز خواهیم کرد که معمولاً در سال 2021 و بعد از آن استفاده می شوند.

ایمپلنت اندوستال

اینها انواع ایمپلنت های دندانی هستند که امروزه در همه جا تبلیغ می شوند. ایمپلنت های اندوستئال با جراحی مستقیماً در استخوان فک کاشته می شوند. هنگامی که ایمپلنت به استخوان اطراف جوش خورد، قسمت بالایی ایمپلنت باز می شود و یک پایه  تخصصی به نام اباتمنت به ایمپلنت متصل می شود. روکش های ایمپلنت به اباتمنت متصل می شوند.

ایمپلنت‌های اندوستئال انفرادی کاربردهای زیادی در دندانپزشکی دارند، چه به صورت جداگانه برای حمایت از یک تاج یا در ترکیب با ایمپلنت‌های اضافی برای پشتیبانی از پل ثابت یا پروتزهای متحرک. به دلیل تطبیق پذیری آنها، هزینه کل هر مورد مربوط به ایمپلنت های اندوستال می تواند بسیار متفاوت باشد، بسته به تعداد ایمپلنت های مورد نیاز، تعداد ایمپلنت هایی که در طی یک عمل جراحی قرار می گیرند، در صورت نیاز به تقویت استخوان یا پیوند، و نوع ترمیم نهایی استفاده شده.

ایمپلنت ساب پریوستئال

فریم تیتانیومی نوعی ایمپلنت دندان است که برای مطابقت با کانتور استخوان فک ساخته می شود.
بافت پوشاننده استخوان از طریق جراحی منعکس می‌شود تا قاب با پایه‌ها یا یک نوار پیوسته دست نخورده در بالای استخوان قرار گیرد.
قاب در سه نقطه به استخوان محکم می شود. سپس بافت بسته شده و اجازه داده می شود تا در اطراف قاب ترمیم شود تا کل دستگاه در جای خود بماند.

پروتزها برای چسباندن به میله یا ستون هایی که از لثه عبور می کنند ساخته می شوند.
این روش مخصوصاً برای بیمارانی طراحی شده است که فک پایینی بسیار تحلیل رفته ای دارند،
جایی که حمایت استخوانی کافی برای ایمپلنت های اندوستال وجود ندارد.
این روش تا حدودی از بین رفته است، زیرا تهاجمی است و مستعد ابتلا به عفونت های مکرر است که در اطراف پست هایی که از بافت لثه بیرون زده است، ایجاد می شود.

مینی ایمپلنت دندان

انواع ایمپلنت های دندانی

مینی ایمپلنت های دندانی دارای ساختار پیچی مشابه ایمپلنت های اندوستال هستند.
این نوع ایمپلنت دندان بر خلاف همتایان ایمپلنت معمولی خود،
از یک طرح پیچ یک تکه تشکیل شده است که قطر آن کمتر از 3 میلی متر است و دارای انتهای توپی شکلی است که مخصوصاً برای چسباندن دندان مصنوعی ساخته شده است که از بافت لثه بیرون زده است.

فیلم ایمپلنت کردن دندان

مینی ایمپلنت‌های دندانی به دلیل اندازه کوچک‌ترشان می‌توانند برای تثبیت پروتز تحتانی در بیمارانی که پهنای استخوان محدودی دارند یا برجستگی لبه‌های تیز دارند مفید باشد.
این به آنها این امکان را می دهد که بتوانند به راحتی از دندان مصنوعی پایین استفاده کنند.
بسته به آناتومی بیمار و کیفیت مواد پروتز مورد استفاده، محدوده قیمت یک پروتز تکی که با ایمپلنت‌های مینی دندان ثابت می‌شود، برای افراد متغیر است.

ایمپلنت های دندانی زیرکونیا

انواع ایمپلنت های دندانی

از دهه 1960، ایمپلنت های ساخته شده از تیتانیوم به استاندارد تبدیل شده اند و از درصد موفقیت بلندمدت در حدود 95 درصد برخوردار هستند.
اما ایمپلنت های زیرکونیا به دلیل زیست سازگاری، پاسخ بافت نرم و زیبایی شناسی به عنوان جایگزینی برای ایمپلنت های تیتانیوم معمولی در حال ظهور هستند.

از آنجایی که آنها به رنگ دندان هستند، هیچ رنگ تیره ای از طریق لثه نشان داده نمی شوند،
که در صورت استفاده برای جایگزینی دندان های جلویی می تواند یک مزیت باشد.
از آنجایی که تنها تعداد کمی از پزشکان با قرار دادن آنها آشنا هستند،
ایمپلنت های زیرکونیا در حال حاضر بازار ویژه ای را دارند و در مقایسه با ایمپلنت های اندوستئال تیتانیوم هزینه بسیار بالاتری دارند.

روش دیگری که دکتر الیاهو در انجام این روش تخصص دارند کاشت انواع ایمپلنت یک روزه در مطب تخصصی خود است که بیمار علاوه بر جراحی از یک تا 72 ساعت بعد از جراحی روکش ایمپلنت را تحویل میگیرد.